Paulus, Lukas en andere mensen

Zo, we zijn in Griekenland. De eerste stop op deze reis is Thessaloníki waar we vrijdag aan het begin van de middag aankwamen. We werden opgehaald door een meneer die ons meteen vertelde dat er een bus voor ons was, maar dat dit slechts een tijdelijk vervoermiddel was omdat onze “ echte” bus pas later zou komen. Geen nood, deze was prima – er zat zelfs een soort aanhangsel aan waar onze koffers in konden. Helaas lukte dat niet, en dus moest de bak geopend worden en dat ging wel een beetje moeilijk: grote schroeven moesten worden losgedraaid en weggelegd, maar uiteindelijk kwam het allemaal goed. Heel stiekem hadden we wel een beetje lol: dat zouden onze pakkers (Piet en Ge) beslist heel anders aangepakt hebben…. Maar goed, alles kon er in en toen de grote bouten weer op hun plek zaten konden we vertrekken. Ons eerste hotel is midden in de stad en onderweg ontspon zich alweer een hele discussie over wat ons allemaal te wachten zou staan op deze culturele reis. We bleken toch wel allemaal een andere opvatting te hebben over de ongetwijfeld heel oude dingen die we zullen gaan zien. Zo wilde Marjan de opgravingen eerst afstoffen, Ton wilde gelijk een klusbedrijf beginnen om de boel wat op te kalefateren en Rinus wilde met een zeefje aan de slag. Het was weer als vanouds en de stemming opperbest. Nadat we ons hadden geïnstalleerd in het hotel vonden we het wel een goed idee om de omgeving een beetje te gaan verkennen en ergens wat te gaan eten. Een terrasje dus ;). Ik zei het al we zitten midden in de stad, dus terrasjes te over, maar hoe maak je een keuze? Terwijl we bij een terrasje nog aan het dubben waren werden we ineens door een man, die daar een biertje zat te drinken, in het Nederlands aangesproken. Natuurlijk moesten we daar wel even het onze van weten en dus werd meteen het terras even omgebouwd om plaats te maken voor onze groep en was het bijna Hollands gezellig. De man bleek een vriend van de eigenaar van het cafe en had in een ver verleden in Rotterdam aan de Erasmus universiteit economie gestudeerd. Dat was niet helemaal goed gegaan en toen had hij het roer omgegooid en was in Duitsland terecht gekomen waar hij bier had leren brouwen – en dat deed hij nu nog steeds. Of we soms een eigen gebrouwen biertje wilden? Natuurlijk wilden we dat, en dus verschenen er twee grote plastic flessen met werkelijk heerlijk bier. We hadden al aangegeven dat we ook wel graag wat wilden eten, en ook dat kwam helemaal voor elkaar. Ondertussen bleek onze brouwer onder de naam Lukas door het leven te gaan, en dat bracht de gemoederen natuurlijk weer aardig in beweging: ga je op pad met tentenmaker Paulus, kom je bierbrouwer Lukas tegen!!! Na de lunch namen we als goede vrienden afscheid en gingen de stad verkennen, maar niet nadat we van Lukas nog allerlei tips hadden gekregen over wat we waar allemaal konden vinden en hoe we daar moesten komen. ‘s Avonds hebben we heerlijk in een restaurantje aan de haven gegeten en zaterdag gingen we weer verder met het verkennen van deze bruisende stad. Die dag stond de bezichtiging van de Agios Demitrios kathedraal op het programma en dat was fantastisch. Wat een pracht en praal en wat een bijzondere verhalen schuilen er achter de eeuwenoude fresco’s en pilaren. We waren trouwens bepaald niet de enigen die de kathedraal bezochten. Grote groepen met vooral veel jongeren liepen er rond, waarbij opviel dat men allemaal vol overgave de beelden en schilderijen liep te zoenen. Voor ons een bizar gezichten en als propere Hollanders waren we er eerlijk gezegd ook wel een beetje vies van ;). Daarna volgde een wandeling door de stad, lunch aan de haven en als afsluiting een culturele tour door de stad gewoon met de stadsbus, waarbij het wel fijn was dat de 65+ers onder ons 1 euro korting kregen op de rit, die voor de jonkies wel 2 hele euro’s kostte. De winst die dat opleverde hebben we helaas meteen daarna weer verbrast door gezellig is ons stamcafé nog even een biertje te drinken. Helaas was onze grote vriend Lukas er niet, maar daar smaakte het niet minder om…